۱۳ مورد از باید و نباید شبکه‌های اجتماعی در کسب و کار

قوانین زیر برگرفته از سیاست‌های شرکتIBM  و نیز رفتارهای پذیرفته درعرف در قبال شبکه‌های اجتماعی می‌باشد.

به گزارش آی ان سی، شبکه‌های اجتماعی مکانی مشترک برای فروش، بازاریابی حرفه‌ای، و سایر ارتباطات کاری شده ‌است، متاسفانه برخی افراد نمی‌دانند چگونه از این امکانات به‌درستی استفاده نمایند، و خود را دچار دردسر میکنند.

۱-هرگز اطلاعات شخصی و محرمانه خود را ارائه ننماید.

۲-همیشه به‌هنگام گفتگو در مورد مسائل کاری، خود را با نام و مسئولیت خود معرفی کنید.

۳- هرگز از ضمایر اول شخص جمع : “ما”،”به ما” و “برای ما”برای خودتان استفاده نکنید، و از محل کارتان حرفی به میان نبرید . ‌

۴- همیشه به یاد داشته باشید هر پستی که درج می‌کنید برای مدتی بسیار طولانی شاید تا پایان دوران حرفه‌ای شما، ماندگار باشد.

۵- هرگز قوانینی چون : “حق نشر” ،”افشای مالی” و “کاربرد قانونی”را نقض نکنید، در صورتی که از طرف شخصی نقل قول می‌نمایید، حتماً با ذکر هویت و منبع باشد.

۶- همیشه اطمینان حاصل نمایید که محتویات پروفایل شما با شخصیت حرفه‌ای شما مطابقت دارد.

۷- هرگز تصور نکنید اگر بصورت ناشناس اقدام به نشر مطلب و محتوای ناشایست نمایید، هویت واقعی‌تان پنهان خواهد ماند.

۸-همیشه مسئولیت کامل هرپستی را که درج می‌کنید به عهده بگیرید.

۹-هرگز از یاد نبرید، حیثیت و امتیاز کسب وکار، خواه ناخواه با رفتار کارکنان در محیط‌های مجازی تعریف می‌شود.

۱۰-همیشه اظهارات خود را با اطلاعات ارزنده و دیدگاه‌های حرفه‌ای همراه کنید، نه با عقاید و نظرات سلیقه محور.

۱۱- هرگز از مشتریان،شرکا و تأمین کنندگان، بدون کسب اجازه نامی نبرید در غیر این صورت امکان پیگیری قانونی بر علیه کسب و کارتان وجود خواهد داشت.

۱۲- همیشه مراعات حریم خصوصی دیگران و بشدت مراقب حساسیت‌های مرتبط با مسائل دینی و سیاسی باشید.

۱۳- هرگز به اشخاص و قومیت‌ها توهین نکنید، بطور کلی از انجام هرگونه فعالیت مجازی که در دنیای واقعی نیز پذیرفته نیست، خودداری نمایید.

بیشتر بخوانید

اینترنت و سوء استفاده اخلاقی، تهدیدی نوین، دشواری در ردیابی

تری اونز، از مشاورین امنیتی و نیروهای سابق پلیس ، بیان داشته : “بسیاری از قربانیان، خود را مقصر می‌پندارند. جرائم اغفال جنسی از تعداد واقعی‌اشان کمتر گزارش داده می‌شوند چرا که قربانیان اغلب از اظهار شکایت شرم دارند”. خانم وولف از قربانیان پنج سال قبل در ۱۸ سالگی، پرده از این چهره‌ی زشت شبکه‌های اجتماعی برداشته است.

FBI ،به گزارش کل هلث ریپورت از سوء استفاده اخلاقی به‌عنوان یکی از دردسرسازترین جرائم اینترنتی خبر داده است. مجرمین توسط تصاویر خصوصی قربانیان، اقدام به ارعاب و تهدید به ارسال تصاویر بیشتر ، اخاذی مالی یا تن دادن به پیشنهادات بی‌شرمانه می‌شوند.

طبق گزارشات ارسالی وزرات دادگستری ایالات متحده به کنگره در سال ۲۰۱۶، شگرد یاد شده یکی از بزرگترین خطرات آنلاین برای جوانان و نوجوانان بوده است. گزارشات برگرفته از تحقیقات موسسه بروکلینگز حکایت از این دارد اغفال جنسی بطور شگفت‌انگیزی رایج گشته است. شماره پرونده‌های مرتبط به این جرم دقیقاً معلوم نبوده چرا که سوء استفاده اخلاقی تخلفی طبقه بندی شده نیست و تحت عناوینی مانند تهدید و ارعاب مورد پیگیری قانونی قرار می‌گیرد. محققین دریافته‌اند حدود ۸۰ پرونده مرتبط با نفوذ به گوشی و رایانه و تهدید صاحبانشان به تولید محتوای مستهجن و اشاعه دادن قربانی به فعالیت‌های جنسی بوده است. طبق تخمین پژوهشگران، ۸۰ مورد گزارش شده در واقع ۳۰۰۰ نفر را درگیر این جرایم ساخته است.

در پرونده خانم وولف، متهم، جوانی ۱۹ ساله بود و ۱۳ قربانی دیگر را توسط هک دوربین رایانه و گوشی و ضبط صدا و تصویر بدون رضایت و اطلاع قربانیان مورد حمله قرار داده بود. در آغاز کار، خانم وولف با پیام‌های باج خواهانه‌ای از طرف فردی ناشناس مواجه شد که ایشان را تهدید و مجبور به ارسال تصاویر برهنه خود کرده و یا تهدید به برهنه شدن در برابر دوربین مشتریان! مجرم شده بود. و اگر قربانی از دادن باج امتناع می‌ورزید، به انتشار تصاویر خصوصی خودش تهدید می‌شد. این تصاویر قبل‌تر توسط هک وب‌کم رایانه و دوربین گوشی قربانی بدست آمده بود.

خانم وولف و خانواده ایشان به درخواست‌های مجرم اعتناء نکرده و مراتب را به پلیس گزارش دادند. ایشان نقل کرده‌اند: “پلیس FBI وارد خانه‌ام شد و پس از بررسی لپ تاپ متوجه شدند فردی حساب کاربری یکی از دوستان اینترنتی من را هک کرده است.” هر کاربری که پیام خرابکارانه را دریافت و آن را باز کرده بود بطور ناآگاهانه دوربین و فایل‌ها و اطلاعات کاربری گوشی و رایانه خود را در دسترس مجرم قرار داده است.

در طول ۳ ماهی که پلیس مشغول به شناسایی و ردیابی فرد مجرم بود، خانم وولف همچنان پیام‌های تهدید آمیز دریافت می‌نموده است. او هرگز به این پیام‌ها پاسخی نداد تا سرانجام پلیس پس از شناسایی فرد خاطی اعلام داشت مجرم از همکلاسی‌های سابق دوران دبیرستان خانم وولف بوده است.

او پس از دستگیری به ۱۸ ماه حبس محکوم شد. شاکی در این مورد بیان داشت: “در دوران فارغ التحصیلی دبیرستان حدود ۱۰۰۰ نفر بودیم بنابراین هویت مزاحم را به یاد ندارم ولی مشخص است او از چه منبعی قربانیان خود را انتخاب می‌نموده است. بخت با من یار بود که خانواده‌ام مرا درک و پشتیبانی کرده و از من خواستند اجازه‌ی قبول درخواست‌های تهدید آمیز به متهم ندهم.”

با این حال تمامی قربانیان سرنوشت خوبی ندارند. آقای اونز، مدیرعامل شرکت امنیتی سایبرسلوس از همراهان قربانیان اغفال شده اذعان داشته که بسیاری از فریب خوردگان گزارش شکایت و تشکیل پرونده نمی‌دهند چرا که خود را مقصر انگاشته و احساس شرم دارند. “آقای اونز “مؤسس شرکتی است که به عنوان رابط بین پلیس و شاکی، قربانیان را با رعایت اصول محرمانه ارشاد قضایی می‌نماید. او تلاش کرده بانوان را از خطرات این چنینی آگاه سازد و گوش‌زد نموده که هویت واقعی افراد در اینترنت می‌بایست همان در مراحل اولیه آشنایی معین گردد.

آقای اونز اضافه کرد با قربانیان بسیاری در سراسر آمریکا کار کرده‌ام. اغلب قربانیان به دام مجرمینی افتاده‌اند که با جعل هویت در فضای مجازی و جا زدن خود به عنوان افرادی موجه و وجیه اقدام به فریفتن و به طمع انداختن شکار خود می‌کنند.”
به عقیده‌ی اونز، قربانیان بعدتر با عواقب روانی شدید این اقدامات شرورانه رو برو می‌شوند.

شکارچیان به دنبال مجبور ساختن قربانی به اقدامات شرم آور و خوار کننده هستند، سپس قربانی را مجبور به ارسال محتوای بیشترکرده و اقدام به فروش آن در دنیای مجازی می‌نمایند. زنان باید متوجه باشند این دست از تجاوزها،  تقصیر قربانی نبوده حتی اگر فریب مجرم را خورده و با دست خود اقدام به ارسال تصاویر خود به شخص خاطی نموده باشند.

طبق گزارشات FBI یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های سوء استفاده اخلاقی در سال ۲۰۰۹ و در کالیفرنیا بوده است. فردی ۳۲ ساله به هویت “لوئیس میانهوس” بیش از ۲۳۰ زن مشتمل بر ۴۴ فرد زیر سن قانونی را فریب داده بود. او پس از دستگیری به ۶ سال زندان به‌جرم هک رایانه و استراق سمع و تصویر، محکوم شد.

بیشتر بخوانید

امنیت و حریم خصوصی در دنیای دیجیتال

این روزها در مباحث مختلف با عبارت‌های امنیت و حریم خصوصی مواجه می‌شوید. در عین حال، با گسترش کاربرد اطلاعات دیجیتال و ارتباطات آنلاین، تاکید روی این دو مفهوم به‌طور جدی افزایش یافته است. در این شرایط شاید از خودتان بپرسید: امنیت چیست؟ حریم خصوصی چیست؟ امنیت و حریم خصوصی چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند؟ این مقاله به بسیاری از سوالات شما در این زمینه پاسخ می‌دهد.

به گزارش ایرانسل، هرچه اطلاعات بیشتری را روی سیستم‌های دسکتاپ و موبایل خود ذخیره کنید، موضوع حفاظت از آن‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. از سوی دیگر، هرچه این اطلاعات شخصی‌تر و تهیه دوباره آن‌ها دشوارتر باشد، حساسیت نسبت به آن‌ها افزایش می‌یابد. مثلا، تصور کنید چند فایل موسیقی را روی گوشی تلفن همراهتان دانلود کرده‌اید، اگر به هر شکلی اتفاقی برای این فایل‌ها بیفتد، شما می‌توانید دوباره آن‌ها را دانلود کنید، پس چندان نگران نمی‌شوید. حال تصور کنید با گوشی تلفن همراهتان از اولین جشن تولد فرزندتان عکس گرفته‌اید. طبیعی است که اگر برای این عکس‌ها اتفاقی بیفتد، دیگر نمی‌توانید آن‌ها را بازسازی کنید.

از سوی دیگر، اگر شخصی گوشی شما را در دست بگیرد، احتمالا اهمیتی نمی‌دهید که موسیقی در حال پخش روی آن‌ را عوض کند یا نگاهی به فهرست آهنگ‌هایتان بیندازد. اما قطعا تمایلی ندارید شخصی غریبه به تماشای عکس‌های شخصی شما در گوشی تلفن همراهتان بنشیند یا آن‌ها را برای خودش کپی کند.

گرچه این مثال‌ها بسیار ساده و بدیهی به ‌نظر می‌رسند، اما مفهوم امنیت و حریم خصوصی را نشان می‌دهند. هرچند حریم خصوصی و امنیت داده‌ها در بسیاری از موارد به‌عنوان عبارت‌های مترادف و جایگزین یکدیگر به‌کار برده می‌شوند، اما تفاوت آشکار و دقیقی بین آن‌ها وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.

پنجره مثال مشهور دیگری است که در بسیاری از موارد برای تعریف امنیت، حریم خصوصی و تفاوت‌های آن‌ها به‌کار می‌رود. هر خانه‌ای پنجره‌های متعددی دارد که ورود نور خورشید و هوای تازه بیرون به داخل خانه را ممکن می‌کنند. همچنین شما می‌توانید از پشت پنجره به تماشای محیط بیرون بنشینید. از سوی دیگر، پنجره ورود صدای بیرون به داخل خانه را محدود و شما را در برابر شرایط آب و هوایی محیط خارج محافظت می‌کند.

اما همین پنجره می‌تواند راه ورود سارقان به منزل شما باشد. همچنین، همان‌طور که شما می‌توانید از پنجره بیرون را تماشا کنید، دیگران هم می‌توانند داخل خانه شما را ببینند. حال تصور کنید نرده‌های فولادی محکمی روی پنجره‌های خود نصب کنید، مشکل امنیت پنجره‌ها حل می‌شود، اما هنوز غریبه‌ها می‌توانند داخل خانه را ببینند. پس هنوز در مورد حریم خصوصی‌تان مشکل وجود دارد. از سوی دیگر، نصب پرده ضخیم می‌تواند مشکل دیده شدن فضای داخلی را به‌کلی برطرف کند، اما نمی‌تواند از ورود سارقان ممانعت کند.

این دقیقا همان نقطه‌ای است که باید به تعادلی میان حریم خصوصی و امنیت برسید. توجه کنید که این دو مفهوم گاهی اوقات می‌توانند در مقابل یکدیگر قرار گیرند. به ‌عبارت دیگر، در بعضی از موارد زیاده‌روی در پیاده‌سازی و تامین یکی از این معیارها می‌تواند سطح دیگری را کاهش دهد. بررسی امنیتی در گیت‌های فرودگاهی که در بعضی از کشورهای جهان انجام می‌شود، مثالی آشنا در این زمینه است. این اقدام به بهانه تامین امنیت و جلوگیری از فعالیت‌های تروریستی انجام می‌شود، اما در بسیاری از موارد دیده می‌شود که حریم خصوصی مسافران را نقض می‌کند. شنود مکالمه‌های تلفنی به بهانه‌های امنیتی هم مثال دیگری از نقض حریم خصوصی شهروندان است که این روزها به یکی از بحث‌های داغ در بسیاری از کشورهای غربی تبدیل شده است.

لحظه‌ای توجه کنید! شما در مقیاسی کوچک‌تر بر حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی خود کنترل دارید و باید هر یک از این جنبه‌ها را به‌دقت در نظر بگیرید. نصب برنامه‌های ویروس‌کش، عدم نصب اپلیکیشن‌ها از منابع نامعتبر و باز نکردن هر پیام یا بسته‌ای که در شبکه‌های اجتماعی برای شما فرستاده می‌شود، اقداماتی‌ هستند که می‌توانید برای حفظ امنیت گوشی تلفن همراه و اطلاعات خود انجام دهید.

از سوی دیگر، عدم اشتراک‌گذاری اطلاعات اضافی درباره خودتان، توجه دقیق به مجوزهای دسترسی اپلیکیشن‌ها در هنگام نصب (یا حتی پس از آن)، رعایت کامل معیارهای امنیتی در شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌هایی که برای اشتراک‌گذاری عکس استفاده می‌شوند، غیرفعال کردن نمایش اعلان‌ها و پیام‌ها در مواقعی که از گوشی خودتان استفاده نمی‌کنید و استفاده از روش‌های قابل اعتماد برای قفل کردن گوشی و محدود کردن دسترسی به آن از جمله کارهایی است که می‌توانید برای حفاظت از حریم خصوصی خود انجام دهید.

از همه مهم‌تر این که، همیشه باید از اطلاعات خود نسخه پشتیبان داشته باشید و تلاش کنید تا حد ممکن اطلاعات شخصی‌تان را از گوشی تلفن همراه یا تبلت به ابزار ذخیره‌سازی دیگری مانند کامپیوتر دسکتاپ یا هارد اکسترنال، منتقل کنید. به‌ این ترتیب، حتی اگر گوشی‌تان هک یا دزدیده شود، اطلاعات شخصی بسیار کمتری در معرض خطر قرار می‌گیرند.

رعایت امنیت و حفظ حریم شخصی را نه تنها در مورد ابزارها و اطلاعات خودمان، بلکه برای ابزارها و اطلاعات دیگران نیز به‌عنوان یک رفتار اجتماعی صحیح در نظر بگیریم. سرکشی نکردن در اطلاعات گوشی‌های دیگران یا به اشتراک نگذاشتن اطلاعات و تصاویر افرادی که نمی‌دانیم به انجام این کار تمایلی دارند یا نه، از معیارهای اخلاقی زندگی دیجیتال است و گسترش این معیارهای اخلاقی در نهایت می‌تواند به حفظ امنیت و حریم خصوصی خود ما هم کمک کند.

بیشتر بخوانید

آیا رسانه‌های اجتماعی می توانند در راستای اجرای قانون کمک کنند؟

رسانه‌های اجتماعی و اعمال قانون: شبکه‌های اجتماعی در تاریخ بشریت تبدیل به یکی از اثرگذارترین راه‌های ارتباطی شده‌اند. سازمان‌های اجرای قانون نیز از جاذبه‌های محتوا و اقلیم شبکه‌های اجتماعی بهره‌مند می‌شوند. رسانه‌های اجتماعی علاوه بر کمک بر پیشگیری از وقوع جرایم و کشف آنها در موفقیت و مقبولیت سازمان‌های اعمال قانون موثرهستند.

بازداری از وقوع جرائم:

یکی از ساده‌ترین روش‌های پلیس برای جلوگیری از جرائم فرصت طلبانه، آموزش کاربران به حفظ حریم شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی می‌باشد. برخی از برنامه‌های آموزش نهادهای اعمال قانون ، ادارات و دادگستری، آموزش پرسنل خود به کاربرد مسدود نمودن هرگونه فرصت برای مجرمین در دنیای مجازی یا واقعی می‌باشد. در حقیقت هر بار که فردی راجع برای تعطیلات خود، خریدهای جدید و یا برنامه آخر شب خود در شبکه‌های اجتماعی سخن می‌گوید، هدف و قربانی احتمالی از ناحیه‌ سارقین خواهد شد.

انتشار اطلاعات شخصی از فرزندان نیز “خطری درکمین” از ناحیه شکارچیان کودک خواهد بود. حتی انتشار اطلاعات بی‌ارزش همچون نام شهرستان محل زندگی- تاریخ تولد و نام حیوان خانگی نیز ممکن است توسط هکرها برای گمانه زنی رمز حساب کاربری یا بانکی شما مورد استفاده قرار گیرد.

بررسی جرائم:

راهبردهای قابل استفاده برای بررسی جرائم که با استفاده از شبکه‌های اجتماعی روی می دهد، روندکاری پلیس را تحت الشعاع قرار داده‌اند. علیرغم بی‌میلی پلیس در اوایل دوران فناوری اکنون بسیاری از نهادهای مبارزه با جرائم و اعمال قانون، از تکنولوژی استقبال گسترده‌ای نموده‌اند. چرا که امروزه بسیار اتفاق افتاده که فرد مجرم تنها ساعاتی پس از انتشار اطلاعاتی از اعمال مجرمانه خود در شبکه‌های اجتماعی دستگیر شده است.

علاوه بر این شبکه‌های اجتماعی در حوزه‌ی یافتن افراد مفقود شده و انتشار اطلاعیه به اقشار خاص جامعه بسیار مؤثر عمل کرده‌اند. اطلاعیه‌های پلیس در کسری از دقیقه به سمع و نظر شخصیت‌های خاص رسیده و در برخی مواقع مساله‌ی مرگ و زندگی بخوبی مدیریت بحران می‌گردد.

ارتباطات مردمی:

سازمان‌های اعمال قانون، مانند دیگر سازمان‌ها این امکان را دارند تا با استفاده از شبکه‌های اجتماعی در پی ایجاد ارتباط قوی با جامعه آنلاین باشند. نه تنها نهادهای اعمال قانون امکان انتشار اطلاعیه‌های پیشگیرانه از وقوع جرم را دارند بلکه می‌توانند از طریق شبکه‌های اجتماعی نیروی کار جذب کرده، فراخوان‌های گشت شبانه مردمی بزنند، در اقدامات خیر خواهانه پیش‌گام شوند.

بیشتر بخوانید

۵ دلیل رسانه‌های اجتماعی برای نابودی نسل‌ها

رسانه‌های اجتماعی به طرق مختلف به نفع جمعیت بوده است. رسانه‌های اجتماعی تبدیل به یک عامل مهم و بسیار رایج در جامعه شده است این به شما کمک می‌کند زمانی که تنها هستید با دیگران ارتباط داشته باشید و اطلاعات خود را به اشتراک بگذارید. رسانه‌ها به سرعت در حال رشد می‎باشد و به طور مداوم بروز رسانی می‌شوند. رسانه‌های اجتماعی خوبی و بدی‌هایی دارد که انسان را وسوسه می‌کند و به طرق مختلف نسل آینده را به خطر می‌اندازد.بشب

– رسانه‌های اجتماعی باعث افسردگی و استرس می‌شوند.

رسانه‌های اجتماعی راه خوب برای ارتباط افراد و اشتراک گذاشتن مطالب می‌باشد. رسانه اجتماعی مانند: فیس بوک، اسنپ چت و توییتر و … همه مکان‌هایی هستند که افراد همیشه می‌ توانند خود را با دیگران مقایسه کنند. این نوع مقایسه‌ها باعث می شود که فرد دچار استرس شده و در نهایت به افسردگی تبدیل شود.

– رسانه‌های اجتماعی کاهش تعامل چهره به چهره است.

در طول سالهای گذشته، به جای دیدار چهره به چهره ، مردم در صفحات رسانه‌های اجتماعی چت می‌کند. رسانه‌های اجتماعی باعث می‌شوند روابط‌های  شخصی کاهش یابد.  روابط شخصی با دیگران احساس راحتی را ایجاد نموده و در کمترین زمان تعاملات اجتماعی انجام می‌گردد. با توجه به اینکه افراد در شبکه‌های رسانه‌ای می‌توانند مطلبی اضافه یا حذف نماید ولی باعث شده است که کاربران ارتباط خود را در سطح شخصی با دیگران و تشویق انزوای اجتماعی را ازدست بدهند.

–  رسانه‌های اجتماعی مانع بهره‌وری می‌شون.

رسانه‌های اجتماعی به راحتی می توانند تمامی کارها را مختل نمایند بیش از ۵۰ درصد از مردم در هنگام کار از حساب‌های رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند که باعث از دست رفتن وقت می‌شود ظرف ۳۰ دقیقه در رسانه‌های اجتماعی روزانه می‌تواند به یک شرکت ۵۰ نفره هزینه‌ای بالغ بر ۶،۵۰۰ ساعت بهره‌وری در سال داشت و دلیل آن استفاده زیاد از رسانه‌های اجتماعی می‌باشد این کاهش بهره‌وری باعث تنبلی، عدم تمرکز، ریزش نمرات دانشجویان و کاهش مشاغل کارکنان می‌گردد.

– رسانه‌های اجتماعی اطلاعات شخصی را گسترش می‌دهد.

اطلاعاتی که در اینترنت وجود دارد هرگز نمی‌توان آن را حذف نمود اگر شماره تلفن شما در رسانه‌های اجتماعی منتشر شود دیگر نمی‌توانید آن را حذف نمایید پس همواره مراقب باشید اطلاعات شخصی دیگران مانند اطلاعات شخصی شما نیستند و آنها را منتشر نکنید حتی اگر آنها منتشر نموده باشند. با گسترش انتشار اطلاعات در فضای مجازی باعث شده است که سرقت هویت و حملات هکری افزایش یابد.

–  رسانه‌های اجتماعی تأثیر منفی بر سلامت روان دارد.

استفاده از رسانه‌های اجتماعی باعث ایجاد رفتارهای اعتیادآور و مشکلات اجتماعی شده است این رسانه باعث تنهایی، افسردگی، اضطراب، اختلالات خوردن و خودکشی را افزایش دهد.

به طور کلی، مردم باید از رسانه های اجتماعی درست استفاده کنند تا به نسل‌های بعدی منتقل گردد چرا که فناوری در نسل‌های بعد گسترش یافته و بر روی رفتار کاربران تاثیر می‌گذارد.

بیشتر بخوانید

تاثیرات منفی شبکه‌های اجتماعی بر جامعه و افراد

سرویس‌های شبکه‌های اجتماعی همچون فیس‌بوک و مای‌اسپیس این امکان را  فراهم می‌کنند که با هر شخصی تماس داشته باشید ، چه همکارتان در اتاق بغل دفترکار و چه همکلاسی دوران ابتدایی ۳۰ ‌سال قبل باشد. شاید با گشت‌وگذار در این شبکه‌ها احساس ملحق شدن همچون رود به دریا داشته باشید اما ایجاد ارتباط نسنجیده در محیطی الکترونیکی ایرادات خاص خود را دارد.

غیر واقعی بودن روابط:

بنا بر گفته استیون‌اسروتگتز از دانشگاه کرنل، شبکه‌های اجتماعی، تفاوت قائل شدن بین روابط معنادار در زندگی واقعی با روابط متعدد در محیط مجازی را مشکل می‌سازد. هرچه این روابط سطحی در محیط‌ های مجازی بیشتر باشد ، به همان میزان ارتباطات عمیق در دنیای واقعی ضعیف خواهد شد.

مجرمین سایبری :

قابلیت دسترسی سریعی که در شبکه‌های اجتماعی در دسترس کاربران است، در دسترس مجرمین نیز می‌باشد. مجرمین اینترنتی در محیط‌های مجازی ، اعتماد نوجوانان را به‌خود جلب و سپس آنان را در مقابل هم سن و سالانشان مورد تخریب شخصیتی قرار می‌دهند که آثار حاصل از چنین تخریب‌هایی گاها زخم‌های عمیق روانی بوجود می‌آورد. حتی در چندین مورد که اطلاعات شخصی کاربران انتشار یافته قربانیان جرایم سایبری دست به خودکشی زده‌اند. قابلیت ناشناس ماندن در اینترنت می‌تواند آمار تمایلات تیره و تاریک فرد را بروز دهد که اگر این ناشناس ماندن نبود، این تمایلات منفی نیز ممکن بود سرکوب شود. مجرمین سایبری روز افزون بوده و بنا بر گزارشات شبکه‌ی خبری “سی بی سی”در سال ۲۰۱۰ قربانیان جرایم سایبری ۴۲ درصد برآورد شده‌اند.

کاهش بهره وری:

بسیاری از شرکت‌های تجاری با استفاده از شبکه‌های مجازی در پی ارتباط با مشتریان و بازاریابی هستند، در صورتی که شبکه‌های اجتماعی برای کارمندان بیشتر جنبه سرگرمی داشته و به‌جای انجام وظایف کاری توجه‌ آنها به پست‌هایی است که دوستانشان برای همدیگر می‌فرستند، امکانات فنی زیادی نیز برای مسدودسازی استفاده از شبکه‌های مجازی در بازار موجود است که البته میزان کارآمدی آنها نیز مورد تردید می‌باشد.

حریم شخصی:

طبیعت شبکه‌های اجتماعی، تشویق کاربر بر ارائه اطلاعات شخصی بیشتر از خود می‌باشد. بخاطر سهولت امکان انتشار مشخصات خصوصی فرد در شبکه‌های اجتماعی، افراد حفاظت گفتاری را که در دنیای واقعی رعایت می‌کنند، نادیده می‌گیرند. افزون بر این، مواردی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، ماندگاری همیشگی دارد، برای مثال عکسی که در یک مهمانی گرفته شده ، شاید در زمان انتشار حساسیتی بوجود نیاورد ولی گاها بعد از گذشت مدتی امکان ایجاد مشکل برای افراد عکس را دارد.

ناگفته نماند که شبکه‌های اجتماعی تمهیدات برای اعمال محدودیت برای جلوگیری از وقوع موارد فوق الذکر را دارند ، اما این کاربران هستند که اغلب از محدود کننده‌ها غافل می‌باشند.

بیشتر بخوانید